Ubud en eerste dag Padangbai

De afgelopen 2 dagen hebben we veel gezien en gedaan!
Zoals ik gisteren al schreef zijn we naar Ubud gereisd. Een super drukke, toeristische plaats, midden tussen de heuvels n dalen en riviertjes en sawa's Echt heel mooi gelegen en vol winkeltjes, restaurants, starbucks etc!
Het huis dat Marlene gehuurd had, ligt naast het restaurant van de eigenaren, een Francaise en haar Balinese man en hun 3 kinderen. Kinderen die overigens alleen Frans praten, ze weigeren Balinees te spreken.Wij zitten daar weernaast in een appartementje met een badkamer van 7 bij 1,5m. Heel leuk ingericht!
Vannacht sloeg bij mij het noodlot toe in de vorm van minimaal 4x per uur naar het toilet moeten en een hele rol WC papier gebruiken,Toen de ellende uit mijn lijf was, voelde ik mij gelukkig wel beter, maar wel gammel. Het ontbijt bestond dan ook uit een kopje thee. Gelukkig neemt ook Alberts hamsterwang wat in omvang af, en lijken de medicijnen aan te slaan. Na het ontbijt zijn we naar Monkeyforrest geweest, een van de vele attracties van Ubud. Heel veel aapjes in een mooi park met een grote kloof, grote bomen etc. Brutale aapjes, want ze jatten wat ze te pakken krjgen, zoal een luier onderuit de buggey van kleine Jaapje. Ze bijten ook, als je ze wilt wegjagen ( arme Marlene)
Daarna zijn we Ubud ingelopen en naar de markt geweest. Net zo'n soort markt als die in Bangkok, maar dan wat kleiner. Heel leuk dus om daat enkele souveniers te kopen en flink te onderhandelen over de prijs. Jammer genoeg bleven we hier maar zo'n 1,5 uur want kleine Jaap moest toch echt naar bed.
Verder stikt het in het stadje van dure designer winkels, grote probleem is dat je niet weet of je nu iets echts koopt of niet. Aan de prjs zie je het namelijk niet. Mooie prade tassen, chanel, Polosport winkels en zelfs Niels zijn favorite zonnebril was hier te koop, overigens voor de zelfde prijs als in NL.
Natuurlijk moet je hier ook giga afdingen, dat lukt bij een aantal souveniers en bij andere dingen wat minder.
Maar al met al hebben we weinig gekocht.
Om 15.00 waren we terug na eerst een taxi te hebben gezocht, ook hiervoor geldt namelijk dat er flink afgedongen moet worden!!
Snel even het zwembadje in gegaan en daarna nog wat rondgewandeld tussen de Sawa's.
En om 17.00 vertrok onze taxi alweer naar Padangbai, zo'n uur rijden. Kun je je voorstellen dat dat tochtje 18 euro kost?Jaap en Laurianne zijn meegereden, zij willen hier namelijk nog een keertje duiken. Dat gebeurt a.s dinsdag.
Het hotel waar we nu zitten ligt pal aan de haven en is absoluut niet mooi te noemen. Een 2 verdiepingen hoog gebouw, vergaan wat nooit glorie was en het ziet er na al onze andere leuke plekjes een beetje shabby uit. Wij hebben een kamer op de begane grond en kijken uit op een parkeerplaats en een bouwplaats! De kamer is wel groot, maar er staat een kolosaal hemelbed in. Verder hebben we wel TV, met zelfs BVN,
De eerste missie morgen is us om van kamer te veranderen.
Er is hier geen internet, dus dat moeten we ook opzoeken.
Het restaurant is wel leuk en sfeervol aangekleed en draait ook goede muziek. Het eten was lekker ( jammy, ik wiste zeker dat mijn maag vandaag alleeen pizza zou verdragen; en di was lekker...), maar de bediening echt super traag. Het duurt 15 minuten om een kopje thee te serveren! Helaas zijn veel Balinesen wel vriendelijke, maar niet klantgericht. Ze vragen altijd waar je vandaan komt, hoe het met je gaat etc, maar in hun handedlen hebben ze een soort vast regiem, waar ze niet van af wijken. Weinig flexibel en anticiperen op onverwachte zaken is heeeel lastig.
Morgen onze eerste duiken op Mantapoint, een van de beroemste plekken van Bali. We zijn benieuwd!!

We hebben nu dus onze duikjes er op zitten en zijn inmiddels verhuisd naar een giga family room met 2 balkons, 2x 2pers.bed. en mooi uitzicht aan beide zijden, namelijk heuvels met palmbomen en 2 zwembaden. Helaas moesten we wel wat bijbetalen, maaar dat hadden we er graag voor over! Mochten jullie willen komen logeren; er staat een bed voor jullie klaar! De heren van de receptie zijn hier trouwens on balineers sjachie en ongeintresseerd! Helaas was er geen warm water in onze nieuwe kamer, dus daar kunnen we morgen weer achter aan. Wel hebben we goede TV met BVN, dus we hebben net voor het eerst van ons even een toestpraaak van onze premier gehoord!
Vanochtend eerst heerlijk ontbeten; ze hebben hier zelfs tosti's! En jullie snappen het al, mijn maag verdroeg alleen een tosti kass, ha ha ha. ( is helaas nog waar ook).Daarna naar de duikschool, 10 m verderop in de hal van het hotel.
Onze duikgids heeft de fraaie Balinese naaam van August; die heeft hij vast gekregen bij zijn vorige job bij een duitse duikschool!
We gingen met een engels stel en 5 man personeel op de speedboot richting Nula Lembongang, zo'n 35 minuten waren. De zee was best heftig, zeker tussen Lembongang en Penida in; pffff vette golven. Albert had gelukkig geen last van zeeziekte. Maar ook bij Mantapoint was de zeeg wild. Ik snap niet hoe de boatsmen een manta zagen, maar ja, wel konden al hotsend en klotsend onze setjes aandoen ( soms is een wing net niet zo handig) en snel overboord het water in. Door alle golven was ht zicht voor hier maaar matig, maaar ja, waar praten we over bij 15m.?? En ja hoor, bij mijn 300ste duik zagen we waar Manta point naar genoemd is. Wat mooi!! Helaas was het water koud; erg koud voor een 3 mm pak. Mijn handen stonden na 15 min. al helemaal stijf. Ik was dus erg blij met een stop na 50 minuten. Alleen moesten we toen nog in de boot zien te komen; ook een uitdaging bij zulke golven.
Na een uurtje rust hebben we een 2de duik gemaakt bij Nusa Perina Reef, wat je noemt een echte stromingsduik met soms een beetje toiletachtige stroming. Bij het te water gaan kmoesten we ons echt met 2 handen aan de lijn vasthouden om niet weggeblazen te worden dor de stroming! Volgens Apiie ons heftigste stromingsduik ooit...Wel een ghostpipefish gezien en een hele mooie grote schildpad. Verder veel vis, een murene en wat naaktslakken. Deze keer had ik een hoody aangetrokken, maar nu was de temp 27 gr, dus was het eigenlijk niet nodig.
Bij terugkomst op de duikschool konden we wat te eten uitkiezen; nu een tosi ham en kaas gehad en appie bruchetta. Na 3 weken alleenmaar indonesich eten, smaakt iets gewoons als een tosti oh zo lekker!!! En eerlijk gezegd wordt ik al misselijk als ik alleen maar aan indonesih eten denk; wat dat betreft ben ik nog niet helemaal hersteld.
Na onze "verhuizing "hebben we wat kleding gewassen ( lees Tineke, want Appie lag te pitten) en zometeen gaan we ff het zwembad in!
We houden het hier vast en zeker wel een week ui!
Gelukkig heeft de duikschool ook nog free wifi en kunnen we dus dit berichtje posten!
Ik ga nu plozen, tot ziens!!