een dagje scooteren
Door: ijsduikertje
Blijf op de hoogte en volg tineke
13 Juni 2011 | Indonesië, Bali
Gisteravond hebben we weer een andere Warumg uitgeprobeerd. Nu die van Gehashamed, een hotelletje met zilversmid, zwembad en een warung. Het ligt moi aan zee en het was heerlijk de zeewind te voeren tijdens het eten. ze hadden wer zelfs wifi, welliswaar zeer traag, maar toch...
Het eten was echt lekker en wederom niet duur. Leuk om zoveel kleine restaurantjes in de directe omgeving te hebben!
Afgelopen nacht heeft het diverse keren geregend en ook waaide het flink, maar vanochtend was het weer lekker zoonig.Er is nog steeds veel wind en er staan nu ook golven op zee.
Vanochtend werden we wakker van lawaai, in t huisje naast ons klonken stemmen en er werden stoelen verschoven.
Het blijkt dat de australiers die hier gisteren gekomen zijn, uit de andere kamer "gevlucht"zijn vanwede de binnendringende poes! Ze slapen graag met de ramen open en bij de andere kamer zitten er geen tralies voor het raam om de poes buiten te houden!
Na het ontbijt kregen wij onze huurscooter, een gezellig roze exemplaar.
Met 'n 2-en reden we zuidwaarts. In t begin ging het nog wel met de weg, maar op een gegeven moment waren er alleen maar kuilen, hobbels, steile stukken etc. Ondanks dat we door een mooie omgeving reden, konden we daar eigenlijk niet van genieten omdat we zo op moesten letten waar we reden.
We hadden enkele dagen geleden nog het idee om met de scooter naar Ubud te rijden, maar na 1,5 hobbelen naar Amlapura hebben we dat maar laten varen.
Op de scooter is Ubud zeker 4-5 uur!
Onderweg kwamen we veel schoolkinderen tegen, van de lagere school, maar ook van 2 juniorscholen ( de eerste 3 jaar van onze middelbare school). De meisjes keurig met een gladde bruine uniformrok tot net over de knie, een riem en een beige blouse met klepzakken De jongens dragen een broek tot op de knie en de jongens op de Highschool een langebroek.
Verder in alle gehuchtjes natuurlijk geiten, kippen en honden en verder zo nu een dan een op de weg lopende peuter. Of te wel; al was de weg goed geweest, we konden toch niet hard rijden door het gebeuren op straat! Overal langs de weg zitten mensen vis te verkopen van de vangst van vannacht, of sprokkelhout of fruit.
Als je die kleine armoedige dorpjes ziet dan vraag je je echt af waar die mensen van kunnen leven! Iedereen is reuze vriendelijk, je wordt continue gegroet, kindjes zwaaien etc etc.
Na 1,5 uur en pijn in onze kont, kwamen we aan bij Taman Ujing, het Park van het eeuwige Geluk. Er stonden wel 10 bussen en ontelbaar veel scooters geparkeerd en ook hier waren weer veel kinderen op een schoolreisje.
De watertuinen van het paleis van de oude koning zijn erg mooi aangelegd ( 1921) en pas in 2004 hersteld van de verwoestingen van een aardbeving. Toen wij aankamen zaten veel kinderen te lunchen, ze hadden allemaal een witte kartonnen lunchbox bij zich. Later zagen we dat een paar vrouwen alle lege lunchboxen bij het afval nakeken op eetbare dingen...... Kennelijk waren dit kinderen van een "dure"school, want kinderen van een andere school hadden zelf meegebrachte maaltijden bij zich; bijvoorbeeld in bananenblad gevouwen rijst, zakjes met saus en groenten etc. Die rijst werd zo uit de hand opgegeten! In t Paleis van Geluk was natuurlijk ook een buidspaar; heel mooi gekleed! Grappig was trouwens ook dat in de 30-er jaren, toen de koning nog leefde, een van zijn kinderen getrouwd was met een Nederlandse, prinses Astri(d). Er hingen de nodige foto's van de vorsten van verloren gegane koningrijken! Heel maf was dat we in het begin de enige niet Balinese gasten waren!
Op facebook heb ik een aantal foto's gezet, de programmatjes van waar ben jij nu .nl werken niet zo goed hier omdt t internet zo traag is!
Na het waterpaleis zijn we doorgereden de stad in om een flappentapper te zoeken. Er zouden er 2 moeten zijn, de eerste accepteerde alleen maar indo kaarten. Een meisje op een scooter reeds ons vervolgens naar de andere ATM, heel erg lief.
De andere automaat was bij een Hardy's mini schopping mall. Daar zijn we natuurlijk even gaan kijken. In een grote ruimte zaten een warung met kinderspeeltuin, een brillenzaak, sieraden een supermarkt en kleding annex schoenen zaak. Alles zag er nou niet bepaald aantrekkelijk uit, maar Appie zag een geschikt paar slippers. In de supermakt hebben we vervolgens brood gekocht ( het lijkt een beetje op Deens feestbrood; heel luchtig, wat zoet en met Kardamon), kaas ( le vache qui rite achtig iets), wat drinken, pinda's en een bijzonder soort wereld stekker. Het was heerlijk eens rond te snuffelen tussen allemaal vreemde producten en iets te kopen wat we in geen 2 weken gehad hebben ( kaas en brood).
Daarna zijn we door gereden richting de Taman Tirttagganga, het park van het water van de gangges. In 1948 door de zelfde koning aangelegd naar voorbeeld van Versailles. Ook hier weer veel bussen en schoolkinderen. Maar hier ook meer andere toeristen. We hebben nog gesproken met een ouder Brabants stel dat 7 dagen Bali deed na bij het huweijk van hun zoon in Java te zijn geweest! Dit park was mooier dan het andere en je kon er ook baden, wat veel schoolkinderen dus ook deden.
Bij dit park zit een heel luxe hotel en een goed ( duur) restaurant. Omdat ze er free wifi hadden konden we al veel netgemaakte foto's op facebook zetten. Wat is zo'n i-phone toch handig!!
Na een lekkere late lunch zijn we doorgereden richting Amed. Een geweldige route langs terasvomige sawa's , jungle, landbouw gebiedjes etc. Echt heel mooi rijden!
We misten een de afslag en kwamen daardoor uiteindelijk in Tulamben terecht, zo'n 20 km. verderop.
We dachten ergens een afstekertje te kunnen pakken, en kwamen toen echt in de rimboe terecht, bij desa'( gehuchtjes) waar ze volgens mij nog nooit een toerist gezien hadden! Overal vriendelijk gezwaaid en hallo geroepen en na een paar keer verkeerd gereden te hebben, kwamen we weer uit op de "hoofd"weg, althans, zoals ze dat hier noemen.
Om 16.30 waren we weer in Amed.
Wanneer we Bali met Thailand vergelijken dan waren de wegen in Thailand super vergeleken met die op Bali, de mensen net zo vriendelijk, maar de natuur is hier echt veel mooier.
Morgen weer lekker duiken, maar nu eerst het zweet er af douchen!
Het eten was echt lekker en wederom niet duur. Leuk om zoveel kleine restaurantjes in de directe omgeving te hebben!
Afgelopen nacht heeft het diverse keren geregend en ook waaide het flink, maar vanochtend was het weer lekker zoonig.Er is nog steeds veel wind en er staan nu ook golven op zee.
Vanochtend werden we wakker van lawaai, in t huisje naast ons klonken stemmen en er werden stoelen verschoven.
Het blijkt dat de australiers die hier gisteren gekomen zijn, uit de andere kamer "gevlucht"zijn vanwede de binnendringende poes! Ze slapen graag met de ramen open en bij de andere kamer zitten er geen tralies voor het raam om de poes buiten te houden!
Na het ontbijt kregen wij onze huurscooter, een gezellig roze exemplaar.
Met 'n 2-en reden we zuidwaarts. In t begin ging het nog wel met de weg, maar op een gegeven moment waren er alleen maar kuilen, hobbels, steile stukken etc. Ondanks dat we door een mooie omgeving reden, konden we daar eigenlijk niet van genieten omdat we zo op moesten letten waar we reden.
We hadden enkele dagen geleden nog het idee om met de scooter naar Ubud te rijden, maar na 1,5 hobbelen naar Amlapura hebben we dat maar laten varen.
Op de scooter is Ubud zeker 4-5 uur!
Onderweg kwamen we veel schoolkinderen tegen, van de lagere school, maar ook van 2 juniorscholen ( de eerste 3 jaar van onze middelbare school). De meisjes keurig met een gladde bruine uniformrok tot net over de knie, een riem en een beige blouse met klepzakken De jongens dragen een broek tot op de knie en de jongens op de Highschool een langebroek.
Verder in alle gehuchtjes natuurlijk geiten, kippen en honden en verder zo nu een dan een op de weg lopende peuter. Of te wel; al was de weg goed geweest, we konden toch niet hard rijden door het gebeuren op straat! Overal langs de weg zitten mensen vis te verkopen van de vangst van vannacht, of sprokkelhout of fruit.
Als je die kleine armoedige dorpjes ziet dan vraag je je echt af waar die mensen van kunnen leven! Iedereen is reuze vriendelijk, je wordt continue gegroet, kindjes zwaaien etc etc.
Na 1,5 uur en pijn in onze kont, kwamen we aan bij Taman Ujing, het Park van het eeuwige Geluk. Er stonden wel 10 bussen en ontelbaar veel scooters geparkeerd en ook hier waren weer veel kinderen op een schoolreisje.
De watertuinen van het paleis van de oude koning zijn erg mooi aangelegd ( 1921) en pas in 2004 hersteld van de verwoestingen van een aardbeving. Toen wij aankamen zaten veel kinderen te lunchen, ze hadden allemaal een witte kartonnen lunchbox bij zich. Later zagen we dat een paar vrouwen alle lege lunchboxen bij het afval nakeken op eetbare dingen...... Kennelijk waren dit kinderen van een "dure"school, want kinderen van een andere school hadden zelf meegebrachte maaltijden bij zich; bijvoorbeeld in bananenblad gevouwen rijst, zakjes met saus en groenten etc. Die rijst werd zo uit de hand opgegeten! In t Paleis van Geluk was natuurlijk ook een buidspaar; heel mooi gekleed! Grappig was trouwens ook dat in de 30-er jaren, toen de koning nog leefde, een van zijn kinderen getrouwd was met een Nederlandse, prinses Astri(d). Er hingen de nodige foto's van de vorsten van verloren gegane koningrijken! Heel maf was dat we in het begin de enige niet Balinese gasten waren!
Op facebook heb ik een aantal foto's gezet, de programmatjes van waar ben jij nu .nl werken niet zo goed hier omdt t internet zo traag is!
Na het waterpaleis zijn we doorgereden de stad in om een flappentapper te zoeken. Er zouden er 2 moeten zijn, de eerste accepteerde alleen maar indo kaarten. Een meisje op een scooter reeds ons vervolgens naar de andere ATM, heel erg lief.
De andere automaat was bij een Hardy's mini schopping mall. Daar zijn we natuurlijk even gaan kijken. In een grote ruimte zaten een warung met kinderspeeltuin, een brillenzaak, sieraden een supermarkt en kleding annex schoenen zaak. Alles zag er nou niet bepaald aantrekkelijk uit, maar Appie zag een geschikt paar slippers. In de supermakt hebben we vervolgens brood gekocht ( het lijkt een beetje op Deens feestbrood; heel luchtig, wat zoet en met Kardamon), kaas ( le vache qui rite achtig iets), wat drinken, pinda's en een bijzonder soort wereld stekker. Het was heerlijk eens rond te snuffelen tussen allemaal vreemde producten en iets te kopen wat we in geen 2 weken gehad hebben ( kaas en brood).
Daarna zijn we door gereden richting de Taman Tirttagganga, het park van het water van de gangges. In 1948 door de zelfde koning aangelegd naar voorbeeld van Versailles. Ook hier weer veel bussen en schoolkinderen. Maar hier ook meer andere toeristen. We hebben nog gesproken met een ouder Brabants stel dat 7 dagen Bali deed na bij het huweijk van hun zoon in Java te zijn geweest! Dit park was mooier dan het andere en je kon er ook baden, wat veel schoolkinderen dus ook deden.
Bij dit park zit een heel luxe hotel en een goed ( duur) restaurant. Omdat ze er free wifi hadden konden we al veel netgemaakte foto's op facebook zetten. Wat is zo'n i-phone toch handig!!
Na een lekkere late lunch zijn we doorgereden richting Amed. Een geweldige route langs terasvomige sawa's , jungle, landbouw gebiedjes etc. Echt heel mooi rijden!
We misten een de afslag en kwamen daardoor uiteindelijk in Tulamben terecht, zo'n 20 km. verderop.
We dachten ergens een afstekertje te kunnen pakken, en kwamen toen echt in de rimboe terecht, bij desa'( gehuchtjes) waar ze volgens mij nog nooit een toerist gezien hadden! Overal vriendelijk gezwaaid en hallo geroepen en na een paar keer verkeerd gereden te hebben, kwamen we weer uit op de "hoofd"weg, althans, zoals ze dat hier noemen.
Om 16.30 waren we weer in Amed.
Wanneer we Bali met Thailand vergelijken dan waren de wegen in Thailand super vergeleken met die op Bali, de mensen net zo vriendelijk, maar de natuur is hier echt veel mooier.
Morgen weer lekker duiken, maar nu eerst het zweet er af douchen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
